Gelincik tarlasında buldular
Kalbinin her iki yanında iki büyük yarayla
Etrafta hiç kan yoktu.
Garipti öldüğü yer, garipti yarası,
Gördükleri ve görecekleri gibi.
Papatyalar arasında sereserpe yatardı.
Her bahar, bu zamanlarda.
Bu tarladan ne zengin olunurdu
Ne de böyle çiçeksiz kalınırdı.
Her sene papatyalar açardı,
Beyaz beyaz taç yapraklı,
Kocaman kocaman...
Yatardı onların arasına, umut ettikleriyle
Olmayacaklarla...
Bu sene gelincikler bitirvermişti
Anlam verememişti, anlamamıştı
Diğerlerinin umrunda bile değildi.
İşte o tarlada ölü buldular onu.
Kalbinin her iki yanında iki büyük yarayla.
Etrafta hiç kan yoktu.
Kana gelen böcek veya akbaba da...
Öyle sereserpe yatıyordu yaralarıyla.
Her zamanki ifade vardı suratında,
Hep umut ettikleri elinde,
Papatyaların arasına uzanmış gibi...
Sanki hiç ölmemiş, hiç yaşamamış gibi.
Gelincik tarlasında hiç kan akıtmadan öldürmüşlerdi,
Kendi de anlam verememişti, anlamamıştı.
Diğerlerinin umrundaydı şimdi
Gelincikler solunca
Papatyalar açacak bir tarla vardı ortada.
Kayıt Tarihi : 17.3.2006 09:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!