GELİNCİK SEVDAM
Yorgundum hayat yormuştu ufacık da olsa bedenim sızısı ağrısı hiç bitmemişti.Derman aramaktan vazgeçmiştim.bedenim talan, gönül bahçem viran, kalbimse duracaktı heran.Kimseye yük olmak istemiyordum.Aldım başımı erişemeyeceğim yüksekliklere doğru uçurdum konacağı yerde son bitişimi yaşayacaktım.Hiç yaşamadığım ilklerden habersiz.Gözlerim kapalı duracağım yeri düşünürken, kendimi bir yaban gelinciği altında buldum.Şöyle meraklı gözlerle süzdüm sanki daha önce böylesini görmemiştim. Büyülendim acaba düş'mü görüyorum dedim kendi kendime, merhaba diye bir ses duydum! selam veren gelincikti.O ses tüm bedenime yayılırken yıkılan, talan olan beden kendine gelmeye başlamıştı. Gönül bahçem boy boy gelincikler kadar dursada, bir gelincikle doldurmuştu her yerini. Bu mucize dedim ve kalbim dolusu merhabasına karşılık verdim.Gözlerimi ayırmadan rüzgarın esintisinde dans eden yapraklarını, tek kişilik bir bale gurubu gibi düşlere süzülüşünü, nazlı nazlı yeşil yapraklarından bakışını seyre daldım.Daldığım da o oldu bir türlü bakışlarım hiç bir yöne çevrilmedi, sanki göz bebeklerim dondurulmuş kipriklerim bir ok gibi döneceği yerlere pusu kurmuştu.O narin o zarif duruştan hep sesler yankılanmaya başladı: sen aşık olsan da ben sana aşık olmam! bunu aklına dahi getirme... ben rüzgarımın gittiği yöne doğru gider bir anda unuturum seni! tekrar bozguna uğrama sakın diyerek her an her saniye tüm bedenime nakış nakış işleniyordu.Çözülüp atılamayacak kadar sağlam bağlanan, sözlerime dalıp onunla beraber akan,bazen çağlayan bazen sesizce benden habersiz yazacaklarımı kalemimin ucuna dolduran, güzelliğini sayfama yansıtan yazdıran,düşündüren dünyayı verip nefesi kesen bir yaban gelinciğiyle beraberim artık. Gittiği yönü hisseden, solan bir yaprağını anında gören üzülen dertlenen,tanınmayacak kadar kendini gizleyen bir abdalım artık. İşte bu yüzdendir hiç bitmeyen bitmesi mümkün olmayan GELİNCİK sevdam.........
08/05/2010
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta