Gelincik / Korkuyorum Anne

korkuyorum anne
kırılmaktan korkuyorum

yeni baştan sevip
yeni baştan silmekten korkuyorum

her yenilikte
yinelenmekten
yenilmekten korkuyorum

sormuyorum hiç
değişmek zorunda mısın

değişiyorum

öylesine

her yeniden
yeni bir beden
her yeni yaşamdan
yeni bir yaşam doğuruyorum

korkuyorum anne
senin gibi olamamaktan korkuyorum

sormuyorlar hiç
içindeki ses ne söyler

duymuyorlar anne
içimde yırtınıyor lal

kaç zamanın sürgünü
uzayıp dolanınca boynuma
düşünüyorum
düşlüyorum
yine de
bulamıyorum
çocukken ellerim nasıldı

eziliyorum
eksiliyorum anne

kendimden eksiliyorum

bilmiyorum
çocukken yüzüm nasıldı

sancıdıkça devriliyorum
acıdıkça devleşiyorum

ölmüyorum anne
ölemiyorum

bir rüzgar esiyor
ben sadece savruluyorum

yine de kimseye
kızamıyorum

sormuyorum anne
mutluluğu sormuyorum

güneş yandıkça taçlarımda
utanıyor, kızarıyorum

yine de
kurumuyorum
yineliyorum

doğuruyorum anne
bir tek ömürden
bin ömür doğuruyorum

çoğalıyorum anne

hiç hatırlamıyorum
çocukken kaç kez dövüldüm
kaç kez bölündüm

babam düşünce aklıma anne
kocaman oluyorum

beni sevdin mi baba
hiç sormuyorum

çünkü biliyorum

Gürcan Talay

(20-07-2006, İstanbul)