Gelincik Kırmızısı Şiiri - Halil Gürkan

GELİNCİK KIRMIZISI

Gönlümün kör gecesi bir tebessümle biter,
Kuşatır tan vaktini gelincik kırmızısı.
Her nazarın üstünde bir dal üzerlik tüter,
Hafifler gökyüzünün göğsündeki sızısı.
Aydınlatır yolumu alnımın ak yazısı

Uyanır gün uykudan horozların sesiyle,
Göze akan güzellik kalbe huzur damlatır
Cana gelir tabiat sabahın busesiyle,
Gönüllere baharı narçiçeği anlatır.
Yanık bir aşk şarkısı kendisini dinletir.

Zeval vakti girince gölgeme gizlenirim,
Çözülür düşünceler ilmeğinden zamanın.
Geçmiş zaaflarımca dört mevsim izlenirim,
Belli ki kendi azmim kaynağıdır dermanın.
Hayat denen gaile dönmesidir kirmanın.

Yok olur karamsarlık göz kırpan bir alevle,
Islak hülyalarımı rüzgârlara tutarım.
Aklım başlar savaşa nefis denilen devle,
Çekinmeden kendimi gün önüne atarım.
Gölge yapmasın diye bulutları yırtarım.

Kuşatmadan ruhumu çaresizlik burgacı,
Çabam çıkarır beni Yusuf’ça kör kuyudan.
Şeytan elinde tutar şerre karşı ilacı,
Duayla kurtulurum zihnimdeki büyüden.
Seyrederim ummanı güvenli bir kıyıdan.

Halil GÜRKAN
Mayıs 2014