Gelincik Çiçeği Şiiri - Mete Köseoğlu

Saatler insanlığı beş geçe yazıyorum bu mısraları
Bir taraf olmaya mecbur hissederken, bertaraf olmuş insanlığa,
Bir olmaktan yoksun bir insanlığa armağan ediyorum.
Saatler insanlığı beş geçe…
Gökkuşağının renklerini kaybettiği,
Gelincik çiçeğinin solduğu gönüllere sesleniyorum.

Deniz gri ve maviye yer ayırırken teninde,
Dünya bir yüzüne geceyi bir yüzüne gündüzü koyarken,
Gökyüzü güneş ile ayı gösterirken penceresinde
Gözyaşı dahi paylaşırken hüznü ve mutluluğu,
Sorarım sana gelincik çiçeği,
Saatler mi bozuk, yoksa insanlık mı?

Yelkovanın üzerindeki gelincik çiçeklerinin haykırışını duymuyor mu kimse!
Ya akrebin çaresizliğini
Hissizlik sarmalamış dört bir yanı.

Duyuru!
Bugün, merhamet saati uygulaması var.
Bir saat geri alsın herkes insanlığını!
Çünkü…
Sulhsever tohumlar ekmeliyiz, çürüyen insanlığın ilhak ettiği yüreklerimize
Ve paylaşmalıyız meyvelerimizi

Ölmesin gelincik çiçeği.
Ölmesin…