Gelincik bakışlı çocuk
barutun kokusu bölüyor karanlığın uykusunu
ölüm, çançiçekleri ardında bırakılan tek miras
kutsalıma dönmüş silahların gölgesinde
bilmezler ki sayısız kuyularda
sayısız Yusuf’ların olduğunu
sığınağında güneşi gizleyen gelincik bakışlım
kırılgan yüreğin şimdi un ufak
yağmurlarla çoğalmalı oysa her bir düşün
duaya açılan minik ellerin olmalı
perdeleri yırtılmış odanda
kapıda umut yüklü süvarilerin olmalı
gözyaşlarından yoksun resimlerinin yanında
ibrişim yelkenli beyaz gemilerin olmalı
süzülmeli kirpiklerinden kötü her ne varsa
yasemen kokulu mevsimlerin
şekere bulanmış bayramların olmalı senin
büyümeli çocuk düşlerin büyümeli
uçurtmanın ipini korkusuzca savuracak rüzgarın olmalı
kumdan kaleleriydi yerle bir edilen
köpükten hayalleriydi elinden kayıp giden
çocuk kalbine sorgusuz dökülen kurşunların
hesabı olmalı
o vakit
dudaklara dokunur gülümsemeler yeniden
Vildan Poyraz Coşkun
16.11.2014
Şiir Vakti Dergisi
Sayı 10, Bahar 2017
Kayıt Tarihi : 15.7.2019 08:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!