Gelincik Şiiri - Mustafa Ayvalı

Geçip gidiyor yıllar, daha dündü yedisi.
Kuşattı gündönümü, adım adım gelincik.
İklime zulüm eden çarkıfelek kadısı,
Atmış ömrü zindana sezemedim gelincik.

Müjdenin nuru gibi, kaç leyli bahar önce
O civanmert köylünün yazgısına düşünce.
Hayali resmettim de gönle inceden ince,
Dünyanın tuvaline çizemedim gelincik.

Zaman kotalarını namlusuna sürerken,
Yorulmadı dalgalar, umudumu döverken.
Geldik de gidiyoruz, daha vakit çok! Derken.
Ertelenmiş düşleri yazamadım gelincik.

Depreşiyor anılar, iklimim dönmüş kışa.
Sürgündeki ömrümü kim vurduysa yokuşa,
Gezip vahasız çölde, geldim de bunca yaşa
Cana can türabında gezemedim gelincik.

Göçmen kuşlar geçiyor, kararan gökyüzünden
Yuvaya ağıt düşmüş, her faninin sazından
Bir ipeğin ağında mey de çengi yüzünden,
Feleğin oyununu bozamadım gelincik.

Söz geçmez bundan böyle müşahide, kefile
Gemi kalkmış rıhtımdan, binmem demek nafile
Çatladı efkârından, tende yürek ah ile
Şu âlemin sırrını çözemedim gelincik.

17 Haziran 2008
Amasya

Karlı Dağların Mor Menekşesi isimli şiir kitabımdan...