Saat beş dedi mi kararan kış havası gibisin;
Gündüzleri gözlerimin sana doyamadığı kadar kısa,
Geceleri uykusuzluğumla savaştığım kadar uzun.
Tek tesellim yine sabah olacağı,
Yüreğimin sevince boğulacağı.
Bir akşam şehrin üstünden baktığım ışıklar gibisin;
Kimi zaman çok yakın,
Gözlerimi kamaştıracak kadar güzel.
Kimi zaman ise mum ışığı gibi zayıf
Benden çok uzak.
Bir sabah vakti;
Yemyeşil tarlalarda üzerine çiy düşmüş gelincik gibisin;
Gelincik gibi çok güzel ve masum.
Varlığınla yaşam ümidi dağıtan,
Yokluğunda beni yalnızlığa sürükleyen
Umutsuzluğa sevk eden.
Gelincik gibisin...
Kasım 1995
Kayıt Tarihi : 16.5.2003 11:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncer Oral](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/05/16/gelincik-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!