gecenin karanlığında dolaştım dün akşam
yanına geldim yorgundu gözlerin gelincik
sevdanın en koyusunu bıraktım yanına
aynı zamanda sadakatin sonsuzunu
öylece baktım sana öyle masumdunki
korktum dokunsam kristal gibi dağılacağından
korktum bir daha senle konuşamamaktan
korktum bir kelime yüzünden bir ömür sensiz kalmaktan
sonra ardıma baka baka yürüdüm karanlığa
bekledim acaba beni farkedermisin diye
ama ne çare unutmuşum gelincik
ben yanında sense uykudaydın
Kayıt Tarihi : 14.4.2006 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!