Gelincik Şiiri - Tansul Baykal

Ufacık bir mutluluk çaldım hayattan
Bütün bir ömre değdi
Sıkıştırdım onu dopdolu sandığım dünyama
Bütün yaşamım oluverdi.
Korkuyla uzattım ellerimi
Güneş olup ısıttı içimi
Gelincik kadar olsa da ömrü,
Aydınlattı aşkı hiç bilmeyen yüreğimi
Kızıl bir vadi kaplamış her yeri
Eteklerinde binlerce tomurcuk
Her güneşle yeniden açacak
Her sevgi sözcüğüyle yeniden büyüyecek
Beraber yürüyoruz
O uçsuz bucaksız kızıllıkta
Eğilip bir tomurcuk alıyorum avuçlarıma
Koklayıp sıkıştırıyorum onu koynuma
Kızıla boyuyorum her yeri
Bahar bitse de gönlümde
Sen her mevsim aç diye.