bakma
göğünde kara bulutlar
yurdunda yangınlar
bakma
cüzzam gözlerinle
bu vebalıya
gözlerin esip geçiyor
gül bahçemden
dalını kırıp geçiyor
eziyor goncalarını
dikenli tellere takılı yüreğimin.
darağaçları kurup
dergâhında yargılama
fermanlar çıkartıp
peşine düşme asil duygularımın
gözlerinin süngülerini çevirme üzerime
kurşun sağanakları altında tutma
üşüyen titreyen şu kapındaki varlığımı
ayetlerle lânetleme artık eşiğindeyim
ya tut ya da bırak beni
yağmalardan çıkıp da gelmişim
duygularımla esir düşmüşüm bir an güzelliğine
kervanlar yıkmışım ayaklarına
sularında susamışım
bakma
şeytan görmüş
cin çarpmış gibi
ellerim ayaklarım bedenim gül
uçsuz bucaksız kainat gibi
üç yüz altmış beş gün
gündüz güneşler
gece aylar kıskandıran düşler tutmuşum
inci taneleri gibi dizmişim tek tek
bir tek senin için
bakma
bakma artık
gel ip de geçmiyor
delip de geçiyor
nazın ve bakışların
uçurumundaki bu son gelinciği...
Kayıt Tarihi : 17.11.2004 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tam puan ile listemde
bu güzel eser için tşk :)
ya tut ya da bırak beni
yağmalardan çıkıp da gelmişim
duygularımla esir düşmüşüm bir an güzelliğine
kervanlar yıkmışım ayaklarına
sularında susamışım ....bir başka etkiledi bu paragraf sayın Kılıç!....susamışlığın ceremesini çeken yüreklere tahammül olsun dizeleriniz...saygı ile
TÜM YORUMLAR (73)