Gelincik Şiiri - Süheyla Güney Avcı

Anılara bir kere dokununca
Kıyıda saklanan suskunlar harekete geçiyor...
Asi bir duvar kenarı gelinciği ayaklanıyor!
Hükmediyor isyana!
Unutulmuşluğa baş kaldırıp
Sokak şarkıları diziyor...

Kaldırım taşları sessizliğe sığınmış.
Hafif dökülen akşam karartısına
Bir dizi soytarı dokunsada,
Anlam yükleyemeden karanlığa gömülüp gidiyor...

Boğulduğum suskunluklar arasında
Aklıma düşen, çıldırmış hafiyeliklerin!
Aklıma düşen an'ları aşka boğan kavgaların!
Ve aklıma düşen, ustaca yüzüne kazıdığın çukurların..

Sığınıp seyrediyorum, gülüşündeki çukurlardan,
Büyülü bir sokak kavgasına şahit olan, kaldırım taşlarını...
Metruk bir kavganın suskunluğa teslimiyetini.
Ayak izlerinde solmaya yüz tutmuş anıları.
Ve anılarda ağlayan, isyancı gülüşleri!
Usulca,
Gülüşümü, gülüşüne gömerek,
Seyrediyorum....