Ömür....
Uyanmak gibi...
Farkına varmak gibi...
Kırkına varmak, yada geçmek işte...
Korka -sevine yaşarken "evine" dönmesi insanın...
Belki de aniden...
Yeniden görmek her şeyi...
Her dem tezekkürün/tefekkürün/teşekkürün bahçesinde olmak...
Yaşadığını unutmamak...(alıntı)
Ve insan; gelincik misali incecik-koptu kopacak...
Kayıt Tarihi : 28.12.2013 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!