Gelinciğim Şiiri - Özdemir Aydın 2

Gözlerim sana doymadı
Gözlerimde doğan göğ çiçek.
Bu gök yüzü, bu evren
Okyanuslar nadastan cıkmış,
Buğday tarlaları,
Şu mavisi gözlerine eş,
Sen toprağına küs gelinciğim.
Seni nasıl sevdiğimi,
Katran karası gecelere sor.
Sokak lambasının altında,
Intihar eden düşüncelerime sor.
Kayıp kentin çıkmaz sokaklarına sor.
Parmak uçlarım hayaline dokunurken,
Ayaklarımın kaçışına sor.
Hasret süzülürken kirpiklerimden,
Şafak öperken gözlerimi,
Kör ufkuma sor.
Oy benim ay semahım,
Gündüzüm, bahçem, bağım
Yetmişbin aleme çember geceye pervane olduğum.
Oy benim güneyden kuzeye esen sıcaklığım,
Gece devriyesi gözlerim,
Şiirlere sözüm.
Gelincik boylum,
Diğer yarım,
Sen yaralarım,
Sen içimin acısı,
Sen çaresizliğim,
Ve soluma vuran kangren.
Yitik bu şehrin kaldırım taşlarında izine,
Yüz sürdüğüm.
Çıkmaz sokaklarında,
Çıkmayan canımda kalanım.
Aşkın kutsaliyetini and olsun ki,
Yaprak dökümüyüm, hazan hazan
Seni değil, sevdamızı yazar mısralarım
Utansın seni bana getirmeyen geceler...