Dağları, ovaları ne güzel süsler.
Nisan yağmuru papatyaları besler.
İnsanda uyandırır, en güzel hisler.
Arı olup size konsam papatyalar.
Alıp sizi yâre sunsam papatyalar.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
eline yüreğine sağlık ben papatyaları çok severim bu şiirde papatya çiçeğine çok yakışmış teşekkürler
Çok hoş geldi bu şiir sabah sabah...Çiçekleri çok severim fakat ikisinin yeri ayrı...Gül ve papatya...Papatyalar ruhuma huzur,dudaklarıma tebessüm,gözlerime ışıltı verir görünce...Akşamları da çay olarak içerdim eh artık bir bayan olarak öğüdünüzüde tutalım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta