Gelin Tacım Güllerimde Şiiri - Aşknüma A ...

Gelin tacım güllerimde,
Sislerin içinde kaybolmuş bir dağın eteklerindeyim.
Küçük çiçeklerin tut beni dediği kadar ince dokunuşlarla
Gözyaşlarımla serpilen papatyaları okşuyorum.
Seviyor, sevmiyor, seviyor, sevmiyor…
Gözyaşlarımla sulamıştım toprağını onların
Sevilmek gözyaşından zor…

Yüzyıllar evvelinden sevmişim seni
Nasıl ki sevgili tayin edildiğinden beri kaderimin yazısına
Sevmişim o zamandan…
Kim kafa tutabilir ki Hak’ tan gelen yazgısına…

Hep kelimelerin kırıntılarıyla dokunurken sana mısralarım,
Bugün anlayabileceğin bir lisanı ahkam kıldım.
Tutsak ayaklarını dar ağacıma zincirledim
Aşkının heybeti kar etmez…
Sözcüklerin buzdan kütle olsa gönlümün volkanında
Sarf ettiğin çaba boşa,
Kendin kendinin eceline etmez mi vefa?
İliklerinde nüması varken aşkın,
Ağlarımda ki bu tutsaklığınla
Kıvrandıkça aşkımın ölümsüzlüğüne yaklaştığını anlamaz mısın?
Baharın polenleri pencerenden üflediğinde ruhumu,
Nereye kaçacaksın?
Hangi sığmaz ormanların karanlıklarında ışığımı arayacaksın?

Kirpiklerine uzak diyarlarda ki cenk meydanlarının resmi düşmüş ıslığım!
Dudaklarımın şehadetine kadar olan hapsinden nasıl kurtulacaksın?
Sevda diyarlarımın Havvası iken ben,
Yasaklığın meyvasını tutmaya meyl ederse dokunduğun ellerim,
Sımsıkı tut ellerimden,
Adem’ im!
Beni şeytana verme!

Urganlarımı kördüğüm kıl,
Düğümlerini pas tutsun zincirlerimin,
Oku her bir düğümünü çözerken nefesimin…
Gülleri koklayan sen’ de dönsün diye başı,
Sihirli gelin tacını güller kokladı…
İncilerim varlığını boynuma doladı,
Tacım başımın acısı…
Yakutları yangınında erimeyen ısrarımın kırmızısı…

Artık gözyaşlarımı ben değil, dokunduğum çiçekler döküyor,
Yok mu çiçeklerime merhametin?
Açık denizler ortasında akıntıya kapıldı umutlarım,
Bu serab senin yakamozun…
Artık tutmayacağım…
Yüreğim ve kalemim,
Birbirine aşık iki şeyda
Bıraktım…
Aşkı yaşasınlar satırlarda…