Gelin Sorun Ey Yarenler Şiiri - Yunus Emre

Gelin sorun ey yarenler ol vaktin ben kande idim
Aşk denizine daluben derya-yı ummanda idim

Bu yerler bunda gelmeden gökler melâik dolmadan
Mülke bünyad urulmadan mülkü yaradanda idim

Kaygu eli ermez idi gussa gözü görmez idi
Endişe şehrinden taşra bir ulu mekânda idim

Bu işlerde olan kişi terk ede cümle teşvişi
İçeriden içeriye key lâtif nihanda idim

Benim gibi bu cihana yüz bin gelirse az ola
Benim gelişim şimdidir Üstad'da Kuran'da idim

Dört kitabı okumadan itip sancıp kakımadan
Ezber ettim sebakımı bu aşka hanende idim

Padişahtan destur oldu bizi bunda mülke saldı
İki cihan uçmak oldu uçmakta Rıdvan'da idim

Ol Hak beni bekler idi her kandeysem saklar idi
Aşk urganı ucundaki ol kandil-i canda idim

Yıldız idim nice zaman gökte nıelâik arzuman
Cebbar-ı âlem hükm eder ben ol zaman anda idim

Yüz yetmiş bin feriştehler saf bağlayıp durıcağız
Cebrail'i anda gördüm ol ulu divanda idim

Doksan bin kelimeyi Hak söyleşicek Habîb ile
Otuz bini sırr olıcak ben ol sırr olanda idim

Yunus eydür ben ol vaktin benim ile değil idim
Ben ol olup ol ben olup derya-yı ummanda idim