Gelin Güzeller Şiiri - Abbas Paksoy

Çukurova, güzel’lerin yuva’sı,
Yayla’lardan gelir, temiz hava’sı.
Boş kaynamaz, ocaktaki tava’sı.
Yayla’ya kış geldi, gelin güzel’ler.

Çadır direk’lerini, tezce sökün.
Çağlayan sel’leri gibi, hızlı akın.
Yayla yol’larını, eyleyin yakın.
Özledim sizleri, gelin güzel’ler.

Taze el’inize, diken batmadan,
İnce bel’inizi, kalın etmeden.
Domurcuk meme’yi, tilki tutmadan.
Çukurova’nıza gelin, güzel’ler.

Boran ile yağar, yayla’nın kar’ı.
Kurt’ların vardır, bilinmeyen sır’ı.
Uyuz çakal’ın bile, artan hır’ı.
Çakal’lar kapmadan, gelin güzel’ler.

Kapanır tüm yol’lar, işlemez olur.
Orda, nice canlar, donarak ölür.
Yayla’da kışlayanlar, bunu bilir.
Sıcak yuva’nıza, gelin güzel’ler.

Güz geldi, Çukurova’nız da, soğdu.
Sonbahar yağmuru, sıcağı boğdu.
Paksoy’uma, söz’ün sırası doğdu.
Çabuk elinize, gelin güzel’ler.