Gelin Görün Köy Halini Şiiri - Kemal Berk

Gelin Görün Köy Halini
Akşamın güneşi batarken
Ağır ağır evine giden kadına bir bakın
Günün yorgunluğu, bir de sırtında bebeği
Çaresizlik, sanki tak etmiş canına
Sabahın köründen beri, tarladaydı o
Sabahın ayazında herkes yatarken,
Onlar tarlada bulurlar kendini
Kiminin bağ, bahçe işleri
Kimileri de domates, biber, patlıcan toplar,
Kimisi üzüm, soğan keser durmadan
Her gün telaşa ile
Yürekler yanarken, görsen el ayak bedenleri
Buz tutar, kavrulur o gülen güzel yüzleri
Nasılda kızarır, al al olur yanakları
Kimini kışın ayazı yakar
Kimini de yazın sıcağı
Şehirdeki kadınlar nasılda özenir böyle bir ten'e
Gelsinler de bir yansınlar burada,
O zaman anlarlar
Kadınlar hakkında ki attıkları nutukların kıymetini
Şarkılarla, türkülerle kutlamanın ne kadar sahte olduğunu
Gece uykusunu almadan gir bakalım bir kez ahıra
O tiksindiğin kokuyu bir kez çek bakalım içine
Tabii çekebilirsen
Hani pazarlarda, o köylü kadınlarının kokusundan kaçıyorsun ya,
Bir de tiksintiyle bakarsın
O ellerle tertemiz sağar kaymaklı sütleri
Biter mi hiç işler
Bir gün tarlada,
Bir gün ekmek eder
Bir gün çift sürer
Dün bize yardım etmişlerdi ya diğer kadınlar
Bu gün, yarın, ertesi günde,
Bize düşer, onların işlerini bitirmek
Yok anam yok
Ağızları açılan, köylüler rahat derler
Gelin kızlar, şeherin güzelleri, hadin gelinde birlikte rahat edek olur mu?
Oturduğunuz yerde yorulup, köylüyü sevdiğini söyleyenler,
Hadi çabuk gelin bizim köye
Bir defa çift çubuk görmeyenler görsünler köylünün halini
Tarlada, bahçede, hayvanların ardından
Oradan oraya koşanları bir görseniz
Önce tıkınıp, sonrada kilo derdiyle yanıp tutuşanlar var ya
Ağızları bi açılmaya görsün
Aaaa bak şu köylü kadınlarına, kız bunların hepsi dipçik gibi demezler mi birde?
Derler bu hanım ablalar, derler
Ama bilmezler ki
O kadınlar kocasını tarlaya, çocuğunu okula bir simitle göndermezler
O taşı sıkıp un edenler var ya
O köylü kadınları, her zaman her yerde,
Kocası nerede karıda oradadır,
Her zaman yeri herifin yanı başındadır
Yanı başında dedikse de, başının etini yemezler herifin
Öyle naz yapmaya, burun kıvırmaya zaman bulamazlar
Onların gururları, elde edecekleri helal mahusüldür
O mahsulün, tarlada, bahçede boy verdiğinde
Birde harmana geldiği zamanı bir gör onları
Başındaki poşusu, bacağında bandiği, ayağında naliniyle
Gönülleri gökte uçar hepsinin
Yediden yetmişe, kadın erkek, çocuk hepsinin alın teridir
O guruları var ya, gururları
Helal ekmeğinin onurudur, şerefidir
Bunlar üretir,
Ama onlar o kadar gururlu ve mağrurdur ki
Kendileri hiç bir zaman olmadı uçarı
Köylüyü geriden görenler
O yeşil bağlara bahçelere özenenler
Gelin birlikte yaşayalım
Ne dersiniz?
Belki bizi anlarsınız?

Kemal'eren Kemal Berk
17.11.2020