yıl
bin dokuzyüz
yetmiş sekiz
motorlu aracımız yok
aracımız öküz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ah fahri bey.. yıl 79..., 99... 2009.. 2019..
çarklar böyle döndükçe.. üretmek yerine tüketmek öğretildiyse ...bilincimiz fişler yazdığımız zamanların düzeyinde kaldıkça.... gelip görecekler haller....
yazgı değil bu istenen hedeflenen....
düşünen üreten size saygımla.....
Değişen birşey yok Fahri bey... Köylerimizde hala ilkel ve olanaksızlıkların hüküm sürdüğü yaşamlar sözkonusu... Yılların geçmesi birşeyi değiştirmedi. Değişen tek şey değer kayıplarımız....
Kutluyorum yürekten.
Hala daha da bu dramlar yaşanmakta ne
yazık ki ülkemizin bazı kesimlerinde.
Bu zoluklar çekilmeden, bu gönül böylesine
zengin olabilir miydi?Harika bir anlatım+ 10
YETER Kİ YÜREĞİNİZİ VE İLHAMINIZI
BESLEYEN KAYNAKLAR KURUMASIN.
SEVGİLERİMLE.........
İNCİ GERMENLİLER
Nihayet köy sorunlarını dile getiren bir şiir de yazıldı... hem de can damarından vurmuş köy sorunlarını...
oy oy oy..çok samimi,dertleşir gibi,geçmişini unutmamış bür yürekten seslenişler..
çok severek okudum can..
Yetmiş sekizli yıllarda zor şartlarla yaşam mücadelesi veren köyleri anlattığınız dizeler güzeldi..Tebrik ediyorum, yüreğinize sağlık
Saygılar kaleme...kutluyorum.
nasıl yaşarız....
ama köy hayatında insanlar temiz kalmıştır,doğaldır di mi can?
ne güzel şiirdi yaa...
gelin
görün bizi
nasıl yaşarız.
alkışlar sevgili dostun güçlü kalemine...
Kutlarım sayın Fahri Çınçık..
Selamlar
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta