Gelin Duvağı Şiiri - Nurşah Şenel

Yeknesak bir gündü yine
Takvim yaprağını yırttım öylesine
Yine bir yıl dönümü düştü yüreğime
Mahmur bir düş kırıklığı tuttu elimi
Bıraktım hemen
Senin avcundaki çizgilerin aynısı...

Mevzubahis neyse uzatma artık
Çık takvimlerden...

Kanayan yaralarımı duyumsamıyorum ben zaten
Üstelik duyarsızlaştım duygularımın
durgunluğuna
Ve biliyor musun ağlamıyorum artık
Yüreğim erkekleşti...

O beşik yok artık
Ben büyüdüm
Ne gök gürültüsü gudubet şimdi bana
Ne de sensizliğin ucubesi
Alıştım yani
Ağı çiçieği gibi değil dünya
Rengi de hoş
Gelin duvağı beyazında...