Buda Bizim Vekil Şiiri - Midayet Kara

Gözüme bakıp, yalan dolanla elimi tuttun
Seçim anında, eşini dostunu zengin ettin
Seçildim diyerek, koşa koşa meclise gittin
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Yalan yanlış sözlerle, bizlere umut verdiniz
Ne yaptı bu millet, milletin kanını emdiniz
Bize kuru soğan ekmek, siz deveyi yediniz
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Yalan söyleme, duyan kulaklarım oldu sağır
Sizler saltanat içinde, bizlere düştü kahır
Yeter yaptıklarınız, kimsede kalmadı sabır
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Size verilen oylar, asla yerini bulmadı
Yeter bize yaptıklarınız, sabrımız kalmadı
Memleketi yediniz, millet hakkını almadı
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Ordu kışlasından indirdiniz, kutsal bayrağı
Konuşma deyip, vatandaşa attınız dayağı
Milleti yok saydın, oldun Amerikan uşağı
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Ne yaptınız bu millete, buna aklım kesmiyor
Bakanlar küfrediyor, milleti ona küsmüyor
Yaptıkları iş ortada, maskeleri düşmüyor
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Böyle garip bir ülkede, huzur olabilir mi?
İnsanlık bitmiş arkadaş, kalem yazabilir mi?
Millette akıl kalmadı, size kızabilir mi?
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Kalem ne yazarsa yazsın, millet yine uyuyor
Arsızlık şerefsizlik, almış başını yürüyor
Vekilimiz suspus olmuş, devlet dibe vuruyor
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim

Midayet’im yazarsın, milletin bitmez derdini
Kimse ile değişmem, dünyada bir tek ferdimi
Bir gün milletim bulacak, Atam gibi merdini
İnsanlıktan nasibini, almadın mı vekilim
(1014) Kasım 2014