Gelin bakalım.... Şiiri - Ertuğrul Temiz ...

Ey bana geldikçe gelenler
Gelip de hiç gitmek istemeyenler
Bir beni mi buldunuz?
Gelin bakalım
Alıştım gelmelerinize
Ve hiç gitmemelerinize
Susmamı sabır sandınız
Sövmelerime katlandınız
Tıpkı benim size katlandığım gibi
Peki, şimdi ne yapıyoruz?

Gelmelerinizden yeni geleceklere yer kalmadı
Bir kısmınız hiç gelmememezcesine gitseniz diyorum
Yoksa sizde benim gibi sıkışacaksınız
Ben sıkışıklığı bilirim
Darlık nedir bilirim
Yokluk nedir bilirim
Sizde sıkışmayın
Daralmayın, istiyorum
Bakın
Birazda başkalarına gidin demiyorum
Gidin varlığınızda kaybolun
Darlığınızla yok olun
Sıkıntılarınızda mahvolun
Tıpkı benim olduğum gibi

Susmamı sabır sandınız
Ama benimki sabır değildi
Mecburiyetti
Mecburen katlanılanlara sabır denmez
Ve bende o kadar sabırlı değildim
Ve gerçekten sabretmedim
Sizler beni ben yapan özelliklerimi aldınız
İnsanlığımdan utandırdınız
Beni Yaratan ile aramızı açtınız
Kısaca bu dünyama da
Diğerine de sıçtınız
Ve halen utanmadınız
Geldikçe geliyorsunuz
Sıkıştıkça sıkışıyorsunuz
Sizlere yer kalmadıkça ben utanıyorum
Ve sıkışanlara üzülüyorum
Gelenler iyi değiller biliyorum
Ama ben gelenlere değil
Gitmeyen şerefsizlere kızıyorum
Ama siz geldikçe geliyorsunuz
Ve hiç gitmek istemiyorsunuz
Bu işin sonu ne olacak bilmiyorum
Ya sizin varlığınız beni tüketecek
Ya Yaratıcım bana güç vererek
Sizi başımdan dehleyecek
Ya da bütün bu gelip de gitmeyen şerefsizler
Benimle mezara girecek
Keşke sizleri de mezara
Kendimle beraber götürebileceğimden emin olsaydım
Bir saniye düşünmezdim
Sizi mezara yollardım
Kendime acımazdım
Kurtardıklarımın gülüşleri ve sevinçleri bana yeterdi
Ama sizler alışmışsınız
Ve kimseyle mezara gitmiyorsunuz
Sizi yok edeceklerini sananlar
Kendileri yok oluyorlar
İşte ben buna üzülüyorum
Ve üzülmekle hiç bir şey sona ermiyor
Üzülmek üzülmeyi getiriyor
Ve her bir üzüntü
Diğer bir arkadaşını da çağırıyor
Tıpkı sizler gibi
Onlarda geldikçe geliyorlar
Ve hiç gitmiyorlar
Kederler
Üzüntüler
Dertler
Yokluklar
Sıkışıklıklar
Hepsi birer arkadaş
Birer kan kardeşi oluyorlar
Hiç tanışmasalar bile
Bende tanışıyorlar
Ve çok güzel anlaşıyorlar
Anladım ki
Beni ondan sevmiyorlar
Aralarında olduğumu sandıkları için
Ama beni de bırakmıyorlar
Bir bıraksalar
Hiç ardıma bile bakmayacağım
Ne bir damla gözyaşımı
Nede ufacık bir hayalimi yanıma alacağım
Gideceğim
Gidebildiğim kadar
Çok ama çok uzaklara
Öyle ki kendimden bile uzaklara kaçacağım
Bilemiyorum Yarabbi
Söyle ben ne zaman kurtulacağım