Beyaz beyaz gülleri duvağının üstüne,
Sarı sarı saçlarının, bağlamışlar teline.
Kara kara benleri dudağının üstüne,
Kirpikleri ıslanmış, ağlatmışlar geline.
Rastıkları, sürmeleri çekmişler gözüne,
Ağlama gelin ağlama, süzülmesin sürmeler.
Beyaz beyaz düğmeleri dikmişler göğsüne,
Hoyrat hoyrat eller ile, çözülmesin düğmeler.
Kara kara sevdaları çekmeden gidiyor,
Kınalı ellerinde, beyaz beyaz gülleri.
Nemli nemli gözlerinin, bakışları diyor.
Göstersin bize Mevlâm, mutlu mutlu günleri.
İster istemez bırakılmış, ana-baba ocağı
Şimdi artık, yâr bildiği bir “elin”in yanında.
Gün gelecek çoluk-çocuk dolacak kucağı,
Ömür boyu yaşanacak, o gelinin yanında.
Yaşanmasın sebebsiz kavgalar, ayrılıklar
Cehennem gibi olmasın hayat, cennete dönsün.
Ömür boyu çekilmez bencillik, dargınlıklar
Ocağına incir dikenin, kendi ocağı sönsün...
..............http://alinihatozer.blogcu.com
Ali Nihat ÖzerKayıt Tarihi : 7.7.2007 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!