Gelin Şiiri - Nermin Altındağ

...İnsandın, kadındın, anneydin
...Tozlu sandıklar içinde el değmemiş gelindin

Kara topraklar çaldı seni
Ağular içmiş zehirli çalı dikenleri takıldı eteklerine
Yalnızdın, hem de yaslı
Karaydı alnın, aşıktın
Tutukluydu dilin, yasaklıydın
Ağular içmiş
zehirli çalı dikenleri
takılmasaydı eteklerine
Daha çok canlar yakardın

Bir deli poyraz kattı önüne seni
Ölümüne sarıldın ayak bastığın toprağa
Toprak karaydı, toprak zehirliydi, toprak soğuktu
tutuklu olmasaydı dilin
Daha ne ağıtlar yakardın
Yasaklıydın
Bir atımlık kurşun kadar uzaktaydın

Sen istemedin yasak meyvenin tadına bakmayı
Güzel yüzlü anaç kadınlar sundu sana ham elmayı
ağulu çalı dikenleri eteklerine takılmasaydı
İştahla ısırılmış bir elmayla boğulup giderdin
Açtın, açıktaydın, yaralıydın
Tuttuğun ölüm orucuydu, karalıydın

Başında mor çatkılı ak gelin
Ellerinde daha solmamış kınaların
Aşıktın
Toy düğünlerde horon tepmen yasaktı
Bir hırçın denizin dalgalarına sığındın

Tuttuğun ölüm orucu merhem oldu yaralarına
Aç kaldın açıkta kaldın
Tuz bastın kanayan yaralarına
Bir kurtlu elmanın oyuncağı olmadın
Ağulu çalı dikenleri merhamet etti sana
Merhamet aşktan yanaydı
Güzel yüzlü anaç kadınlar saklayamadılar çirkin yüzlerini
Yasak meyveyi tatmadın
Bir atımlık kurşun kadar yakınımdaydın
yasaklı olmasaydın
Daha ne halay başları tutardın
Ayak bastığın toprak ölümüne sarıldı sana
Tuttun dilini, ağarttın alnını
Başın dimdik
Gömdün yasını yaralı yüreğine
Ağular içmiş zehirli çalı dikenleri takılmasaydı eteklerine
Melek olur, kanatlanırdın

...İnsandın, kadındın, anneydin
...Tozlu sandıklar içinde el değmemiş gelindin