Bütün Nazlı Gelin’lere
Baba ocağından çıktı bir kere
Daha on dördünde verdiler ele
Isınır mı acep gittiği yere
Elleri kınalı Nazlı Gelin’in
El oğlu gariptir sever görünür
Sevdasından dizlerinde sürünür
Daha ilk geceden kurda bürünür
Yazması oyalı Nazlı Gelin’in
Yıllar geçer boy boy kızları olur
Onlarla beraber Nazlı da büyür
Hanyayı konyayı o zaman görür
Elleri çamurlu Nazlı Gelin’in
Kız doğurdu diye hep hor görürler
Üstüne kuma der, kız getirirler
Hep susar konuşmaz aptal bilirler
Gözleri buğulu Nazlı Gelin’in
Erkeğine hasret kalakalmıştır
Kumasının kızlarına bakmıştır
Ateşini yüreğinde yakmıştır
Saçları beyazlı Nazlı Gelin’in
Dizinde yorgunluk var, alnında ter
Pişirir kotarır hep başkası yer
Dayanmaz yüreği hoşça kalın der
Toprağı kurumuş Nazlı Gelin’in.
Kayıt Tarihi : 6.4.2005 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neşe Ersoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/06/gelin-20.jpg)
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)