Gelin Şiiri - Serkan Gebel

Gelin etmeyin,
Uyandırın ruhlarınızı bu uykudan,
Kalanı var mı, Nereye gidiyor bunca insan,
Nasihat haddim değil, bildiğimce ediyorum ayan,
Zamanı durdurun, sadece düşünün toprak olmadan.

Gelin dinleyin,
Söz benden öncekilerle aynıya varan,
Ahiret olmasa hangi gerekçeyle olurdu atan,
Tabiat dediklerinin kuralı mı kendinden çoğalan,
Tesadüfen oluşurken, üremeden olmazmıydı insan.

Gelin söyleyin
Elbet inkar edilse de var bir yaratan,
İster su mahsulü ol, ister uzaylıya inanan,
Adem toprak, geriyi sudan halk ettik der Kur'an,
Aklına güvenen hepsine tanrı der, ilahlığı anlamadan.

Gelin anlayın,
Kainatı, içinde dönenleri yadırgamadan,
Hep inkar üzre kurgulu aslında şeytana tapan,
Hak'ka galebe çalan, ordu edinir cehalette kalandan,
Evrenin genişlediğini bilimden çok önce bildiriyor o Furkan.

Gelin inceleyin,
Alak malumunuz kan emici, cenin der cihan,
Tespitini yapmaya varmıydı islam öncesi imkan,
İyice silkin de kendine gel varsa eğer kalbinde iman,
Ne yana dönsek bir sürü yalan, uyan ey ademden olan.