Gelibolu Şiiri - Salih Yıldız

Adım, adım dolaştım gezdim Gelibolu’yu
Her bir yere ibretle, bakmaya gayret ettim
Derin, derin düşündüm sezdim Gelibolu’yu
Gezip gördükçe daha, daha da hayret ettim
Her bir yere ibretle bakmaya gayret ettim…

Osmanlı Avrupa’ya Gelibolu’dan girmiş
Ondan haçlı buraya tarifsiz değer vermiş
Hasta sandığı anda meşum ağını örmüş
O ağları gördükçe ürperdim haşyet ettim
Her bir yere ibretle bakmaya gayret ettim…

Yazıcızade Ahmet, Muhammet bican ile
Başladı ziyaretler bin ah-u figan ile
Dayanamaz zarına âlem-i cihan bile
Ben de gözyaşlarımla koşarak avdet ettim
Her bir yere ibretle bakmaya gayret ettim…

Bir karış toprağına her evden bir can düşmüş
Her fidanın dibine Mehmet’imden kan düşmüş
Değil sade anaya, taşa da figan düşmüş
Buldum cümle şehidi halime medet ettim
Her bir yere ibretle bakmaya gayret ettim…

İki dedemden eser aradım köşe bucak
Huzur buldum huzurda açıldı sanki kucak
Bastığım toprak değil cennetten tüten ocak
Manzara karşısında irkildim feryat ettim
Her bir yere ibretle bakmaya gayret ettim…

Kazanmışız cephede kaybetmişiz masada
Boğazlar bizim değil şehitlerim tasada
Okus pokus yapmışlar Lozan’daki yasada
Tarihe bir not düştüm hedefe kayıt ettim
Her bir yere ibretle bakmaya gayret ettim…