Hislerimi şiirlerle tüketiyorum.
Eski bir evin penceresinden kendime bakıyorum.
Gençlerin fırça darbeleriyle rengarenk boyanmış yeşil duvar,
Bana bir şeyler söylüyor.
Issızlığın rengi mi bu renk cümbüşü,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
