Gelgit Şiiri - İhsan Altun

Gözlerimin önüne geldikçe parlak yıldızlar,
Ararım karanlığın sessizliğini.
Gözlerimin önüne geldikçe korkular,
Ararım aydınlığın gözlerini.

Ne aydınlıktan vazgeçerim,
Ne de sırdaşım karanlıktan.
Öyle bir çelişkidir ki bu,
Korkarım gelgitlerden.

İçimde ki fırtınaların kopuşu,
Seni arayışımdır karanlıklarda.
Bulamayıp koşuşturmam,
Yıldızlara seni sualimdir.

Sonra bir bakmışım her yer aydınlık.
Bilirim sen aydınlıkta da ustasın,
İyi bilirsin aydınlığın karanlık köşelerini.
Kaçıp kaçıp zorlarsın hayallerimi.

Git aydınlık, gel karanlık derken,
Sırlarla doldu yıldızlar.
Ağlamaya başladı halime bulutlar,
Islandım artık, çok ıslandım, titriyorum anlasana...