aynalar sırrı dökülmüş soluk
artık bir iç yangınısın bana
yazılmamış bir şiiri arar gibi
paramparça
yüreği ağzında
-beni böl, beni öğüt, ayazlara koy beni
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
sevgili Nilay,
yine nesnelliği ön plana atmışsın.Bu nesnellik yavrukurt mu?
'avucunda ısıttığın bir sözcüktü adım bana '...
Hayatta olmak,yaşamak değildir.Evet,bir varoluşçu önce
hayatı nesnel algılamalı (mı) acaba? J.P.Sartre der ki;
'kendini arayan kişinin yarını yoktur! '...O halde ne yaşa-
yacaksak 'ben' içinde değil 'ben buyum' kriterlerince
gerçekleşeceğinden,doğada nesnel olarak da varolduğumuza göre sabırsız olmak nesnelliğimize elbette negatif bir yol değildir.Ama,eğer giderilmesi gerekli bir hazsa algılar,duyumsamalar,kışkırtılmalar o
zaman nesnel olmanın suçu var demektir! ..
Şiirin müziği yer yer sözcüklerin akışını kesiyor.Kurgu ve
düşün iyi.Final güzel...
Başarılar.
İşte bu, mükemmel final. Çok sevdim bu şiiri. Barış Aluk.
Akıcı ve güzel... Yüreğinize sağlık... Tebrikler...
Sadık Softa
Güzel şiir, güzel anlatım, kutlarım. Mehmet TOMBULOĞLU
Çok Güzelll...Tebrikler Nilay Aksu
Sevgiler...
Üşüse de soluk, kanasa da yara; parçalandıkça güçleniyor insan. Sıkı dur şair!!!...
Kutluyorum:))
Naime Erlaçin
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta