ben yenik güçsüz aynalarda biri
alıp götürdüler uzak ikindilerle
hangi sokakta şimdi bilmiyorum ellerimi...
böler durmadan yalnızlığımı aklığımı
bir kent bu uzayan sularımda
ben yine güçsüz yenik aynalarda biri...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta