ben yenik güçsüz aynalarda biri
alıp götürdüler uzak ikindilerle
hangi sokakta şimdi bilmiyorum ellerimi...
böler durmadan yalnızlığımı aklığımı
bir kent bu uzayan sularımda
ben yine güçsüz yenik aynalarda biri...
bir sen kurtarırsın beni sen, sen
ellerimi uzak uzun sokaklarda
yorgun aklığım o eskil yalnızlığım
azalır belki kırılan aynalarda...
Kayıt Tarihi : 20.1.2009 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirimi 1961 de Beşiktaşta yazmıştım 1-Ocak-1962 yılında Varlık Fikir Sanat Dergisinin 565.ci sayısında yayınlanmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!