Gelenek Şiiri - Abdil Göktekin

Ata tohumundan teneyi bozduk
Elimizle ettik baṣkasına kızdık
Öyle canileṣtik ki diri diri yüzdük
Örfü adeti saygıyı yitirdik dayı.

Yağmur güneṣ iklimden ṣikayet
Köyler boṣaldı, taṣtı ilçe vilayet
Ṣaṣkın, ölüden bekler keramet
Dini kültürü ṣükürü yitirdik dayı.

Ok yaydan çıktı hedef kıyamet
Kul hakkı yer çekmeden zahmet
Dürüste ceza hırsıza hürmet
Hakkın hatrı sayılmaz oldu dayı.

Vakit dört nala kalktı ömür kısa
Zalim elinde menfaat oldu yasa
Muhabbet yüklensen kasa kasa
Zulmün duvarı aṣılmıyor dayı.

Cenaze düğün ihtiṣamla geçiyor
Baba evlat aynı masada içiyor
Selam verirken cüzdan seçiyor
Libasın potinin ṣanı büyük dayı.

Aranır oldu bıldır, çekiliyor sular
Gölge etmez oldu kızgın bulutlar
El ele verip yeşertelim umutlar
Yarınlara kaygı kalmasın dayı.

Küçüldümü cihan her yer yakın
Yıldızlara yarış, yolcu akın akın
Sınır yok ilimde Kur'an-a bakın
Abdil'im din kültür hayranı dayı.