Çocuktum...
Özluyordum...
Evcilik oynarken, o hayalle oynuyordum.
Bekliyordum parklarda...
Yollara bakiyordum!
Gelmiyordu, üzülüyordum,
Yerli yersiz her yerde, sebepsiz agliyordum,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
yoğun duygular yaşanmış bir yürekten kaleme. ne yazık ki hepimiz gidiciyiz. zamanı oluruna bırakmak lazım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta