Gelen Yok! Şiiri - Kadriye Akıncı

Çocuktum...
Özluyordum...
Evcilik oynarken, o hayalle oynuyordum.
Bekliyordum parklarda...
Yollara bakiyordum!
Gelmiyordu, üzülüyordum,
Yerli yersiz her yerde, sebepsiz agliyordum,
Boynu bükük de olsa, bikmadan bekliyordum.
.
.
.
Upuzun seneler gecti,
Ben yine özlüyorum.
Tek seyirlik bir filmde, dublörsüz oynuyorum.
Duvarlar arasinda sessizce agliyorum.
Yüregim ürkek,
"Beni sevenler erkenden gidecek! "
Gitmesinler diyerek sevmekten korkuyorum.
Seversem kaçiyorum...
Gönuller hicran, yelkovan zalim...
Her geçen gün daha cok, aciyor kalbim.
Ben hâlâ bekliyorum.
Gelen yok...

7 Subat 2015
8:30
Divrigi