Gelen Hazandı Hüznü Kucakladı

Arabayı ani bir hareketle köprünün üstünde durdurdu,kapıyı açtı koşarak bir çırpıda korkulukları aştı parmaklığı tırmandı ve
bir an bile tereddüt etmeden kendini yukarıdan bir gelin edasında süzülen hırçın maviye doğru bıraktı.Hırçın mavi ayaklarının altında gittikçe büyüyen bir sonsuzluk gibiydi.Birden sırtında çok uzun ve yorgun yılların ağırlığını hissetti.Ne çok yaşamışım diye düşündü.Tatlı bir hoşluk kapladı yüreğini uçmak nede güzeldi.Birden tüm yaşamı bir film şeridi geldi önüne.Çocukluğunu anımsadı haylaz çocukluğunu,nasılda üzmüştü annesini hep umursamaz tavır
ları ve inatçı yaramazlıklarıyla; güldü özür diledi annesinden yanağına bir buse kondurarak ve herkesten özür diledi ağla_
yarak.Zaman şimdi onsuzluğun gerisinde en son bıraktığı yerdeydi:İlk gençliği düştü aklına sonra.Bıyıklarının ilk terleyişi
ilk erkeklik,ilk cinsellik ve ilk deneyim.Elbet tattığı ilk aşk.Bir_
den aklına düştü eli yüreğine gitti,yüreğinden hiç atmadığı
resmi çıkardı baktı baktı.Gülümsedi hafiften şimdi nerdesin,ne yaparsın,kimbilir hangi şehirde hangi masalda yaşarsın.Bırakıp gittiğinden beri ne pencereme gün doğdu,
nede güneş düştü çiçeklerine.O çok sevdiğin menekşe bile
sensiz soldu.Bir tek resmin kaldı yadigar oda yüreğimde.
Oysa ne aşklar yaşamıştım senin üzerine,hepsikarın tokluğuna.Sen başkaydı ama; ne zaman açsam yüreğimi baksam resmine hep gülümserdin.Menekşe gözlerin,nar yanakların,kiraz dudakların,manolya saçlarınla eşsiz bir bahçeye benzerdin.Ben aşka düşeli böyle hüküm sürmedi yüreğim.Şimdi zaman ne sensizliğin ötesinde ne yaşam yüreğimde.Seni çok özledim.Gidiyorum işte vedası olmayan
sorgusuz bir infaz gibi.Sona hızla yaklaştı,deniz ve mavi artık daha yakındı.Gözlerini kapattı,yüreğini açtı yıldızlara ulaştı;
yıldızların yansıyan sevdasına.Güldü ne çok geç kalmışım.
Gökyüzü patladı deniz yarıldı birden içinden bir deniz kızı
ellerini uzattı yakaldı,çok bekledim çok geç kaldın neden diye
sorguladı.Titrek bedenine elektrikaktı,yüreği çarptı yıllarca
aradığı aşkı onu bulmuştu.Birden kapının ziliyle uyandı,yatağından fırladı kapıyı açtı hiç şaşırmadı gelen Hazan
dı Hüznü kucakladı.

(ADS/1.11.2004)
Her hakkı gülüme aittir.