'' Gelen gideni aratmaz, giden kalanı he ...

Anlatacaklarım var.
Anlatamadıklarımı, anlatacağım.
Ağlatacaklarım var,
Kendim, içimde ki çocuk bir de..
Gebersin, boğulsun gözyaşlarımda..
Geberdi gerçi gebereceği kadar, neyse konumuz o değil.
Hiç susmadı seni gördüğünde, senin kalbini park sandı vesselam...
Ne bilsin mezarlık olduğunu,
Ne bilsin o kadar ölünün yanında olacağını..
Var ya seni bir şikayet etsem,
içini açıp araştırma yapsalar, kim bilir kaç ceset çıkar..
Kim bilir kaç insan yaşamadan ölmüştür..
Sahi,
ben de içinde öldüm ya hani;
''Şu cesedimi ver bari en azından, ceset bu kokar, kokum burnundan tütsün istemiyorum''...
Ölümden sonra yaşam olduğuna inandırdın sen beni,
gitmek bir cinayetti başlı başına, bunu bilmen aslında can alıcı noktaydı,
canımı aldın..
Ne yapacağımı bilmez bir haldeyim..
Zeki Müren'in de dediği gibi ''Sorma ne haldeyim..''
Halim duman, duman altı..
'Sigara' ise en hakikatli dost..
Şimdi bir sigara yakayım en azından, şu içimde ki sıkıntı boşa gitmesin..
Sigarayla ateşin buluşmasından sonra da o düşündüğün şeyler,
bir zamanlar kurduğun hayaller yok mu,
yok işte..
Geliyor hemen aklıma kız çocuğu sevdamız,
hani ismi senin mi, benim mi dediğim küçük ama güzel bir tartışma yaptığımız zaman..
Biraz senden almış, biraz benden..
Ufacık elleri, ayakları..
Ama zamanla hiç biri kalmıyor işte,
sen doğmamış çocuğumuzu bile gömüp gidiyorsun..
Seninle birlikte evlat acısı bile yaşıyorum ben..
Ya şu birlikte uyuma hayallerine ne demeli, birlikte sabahlamalar..
Sana sarılıp uyuduğum gün öldüreceklerdi beni,
mutluluğun zirvesindeyken bırakmak istiyorum ben sadece hayatı..
Çünkü, sarılıp uyusaydık..
Uyanamazdık mutluluktan..
Hepsi boşa,
Boşver,
Ya da siktir et..
Biliyor musun?
Ben seni hiç anlamadım..
Beni bırakma dediğin zamanda, ben seni bırakacağım demek istediğini anlamadığım gibi..