Yüreğim kan ağlarken işin garibi,
Gülmemi istediler, gülemezdim ki.
Bir taşın kıymetini mümkünmüş gibi,
Bilmemi istediler, bilemezdim ki.
Temmuz cehenneminde bir cumartesi,
Sınanırken sabrımın en son kertesi,
Elveda dediğin o günün ertesi,
Gelmemi istediler gelemezdim ki.
Hadi bağışlıyayım desem ilkini,
Son sözün ilkinin de daha çirkini..
Yüreğime kazınan nefreti kini,
Silmemi istediler, silemezdim ki.
Nasıl bahsedeyim ki hangi birinden,
Vurduğun her sille sarstı derinden..
Şu kalbimi hem de en hassas yerinden,
Bölmemi istediler, bölemezdim ki.
Seni tanıdığım gün, birinci defa;
Sana inandığım gün, ikinci defa;
Ben ölmüşüm, ölmüşüm kaçıncı defa;
Ölmemi istediler, ölemezdim ki.
02.07.1977 Cumartesi
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 9.9.2014 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!