Gelemeyeceğim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ben çileni çektim ömür boyu,
Sen ne yapabildin benim için?
Ben senin için ateşlere, alevlere, azaplara düştüm,
Seni sevdim, seni övdüm, seni yücelttim,
Sen?
Sana nasıl değer verdiğimi bile
Bilemedin.

Gün gelecek ve mevsimler dönecek,
Ve sen beni çok arayacaksın, biliyorum,
Rüzgar rüzgar adımı sesleneceksin,
Deniz deniz sesleneceksin mehtaplar altında,
Fakat yeller esecek yerimde belki de,
Benden geriye ne bir zerre toprak,
Ne bir zerre kum,
Yaşlı gözlerle bakınıp duracaksın ki;
Köşeye-bucağa,
Yokum.

Gözlerin yaşarıp duracak hangi çınarı görsen,
Hangi bulutu görsen benzeteceksin bana,
Su içeceksin, lokma yiyeceksin, boğazından gitmeyecek,
Taşa, kuşa, dala, yaprağa, denize, toprağa bakacaksın,
Yetmeyecek.

Hüznünü saklayacaksın, bilirim;
Mutlu görünmek için ellere
Ama için kan ağlayacak her uyanışta,
Gündüze, geceye her bakışta,
Ve ben sana, istesem de seslenemeyeceğim,
Çığlık çığlığa çağırdığın günler olacak,
Gelemeyeceğim.

(KAFES isimli Serbest Şiirler 'inden > 35-36/100)