Duvara astım resmini, baktıkça ağlarım,
Gözlerinden gözlerimi, alamam şehidim,
Gözyaşlarım yüreğime, aktıkça çağlarım,
Yokluğunda bu şehirde, kalamam şehidim.
Mezarının üzerinde, bir karış ot olmuş,
Canın yanar diye kıyıp, yolamam şehidim,
Güller açmış toprağında, o da tez solmuş,
Koklayıp da ciğerime, dolamam şehidim.
Onca sene sensiz geçti, unuttum gülmeyi,
Ateş düşmüş ocağıma, gülemem şehidim,
Allah bana da bahşetsin, sen gibi ölmeyi,
Acep nasip olacak mı? Bilemem şehidim.
Gülen yüzün hep aklımda, nice hatıran var,
Gözlerimden hayâlini, silemem şehidim,
Çağırma yanına beni, bu dünya bana dar,
Kanın yerden kaldırmadan gelemem şehidim.
Kayıt Tarihi : 23.10.2007 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kanın yerden kaldırmadan gelemem şehidim.
AHMET USTA YÜREĞİN KAN AĞLADIĞI BİR DÖNEMDEYİZ TÜM ULUS GÖZYAŞLARINA BOĞULMUŞ VAZİYETTE DUYARLI VE SEVGİ DOLU YÜREĞİNİZ BU DUYGUYU PEKİŞTİRMİŞ ÖZGÜN VE MODERN TARZDA KELAME ALMIŞ OLDUĞUNUZ BU ESER DİLERİM ASLANLARIMIZI VURAN HER LEŞİN CEBİNE TAKILIR.YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK.TEBRİKLERİMLE
ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ!!!!
TÜM YORUMLAR (4)