Şimdi ben gelemem sana..
Korkarım; yeniden kaybetmekten seni,
Uzak kalmak sana, dokunamadan sevmek..
Ve ellerini bir daha hiç tutamayacak olmak.
Korkarım; gözlerinin mavisinde boğulurum..
Çünkü ben gelemem sana, yok olurum...
Ne zaman düşsen aklıma, ansızın dolar gözlerim..
Üşürüm, titrerim adın geçince...
Hani varya yağmur yağınca, bir huzur serpilir yüreklere..
Sanki yüreğine yağmışcasına...
O kadar huzur bulurum ki görünce seni, anlatamam...
Koşup sarılmak isterim sana, kokunu bir nefeste çekmek..
Saatlerce konuşmadan bakmak gözlerine,
Ve sımsıkı tutmak ellerini, bırakmadan bir ömür boyu..
Velhasıl; seni o kadar istesem de, ne ben seninim artık, nede sen benim...
Vuslat yazılmamış kaderimize,
Ve ne yazik ki:
İnsan birini sevince anlıyor..
Kaderin istediğimiz gibi değil, yazıldığı gibi yaşandığını...
Uğur Furuncu
Kayıt Tarihi : 4.7.2018 17:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!