Gelemem Artık Şiiri - Muhittin Alaca

Artık geri gelemem,
Toprak yaslı, yol yaslı.
Neşelenip, gülemem,
Yürek yaslı, dil yaslı.

Ruhum sonsuz, kahırda,
Sızlar leyl-ü neharda,
Çağırma yaz-baharda;
Yaprak yaslı, gül yaslı.

El alem hiç, anlamaz,
Melalimi dinlemez,
Sustu sazım, inlemez;
Parmak yaslı, tel yaslı.

Dağda gezmez, boz geyik,
Bağda ötmez üveyik,
Ne sal kaldı, ne kayık;
Irmak yaslı, göl yaslı.

Yanar göğüs kafesim,
Kesiliyor nefesim,
Söndü bütün hevesim;
Ocak yaslı, kül yaslı.

O kâbusu atamam,
Derdime dert, katamam,
Tüyden olsa yatamam;
Yatak yaslı, çul yaslı.

Talan olmuş, yâdı yok,
Yalan olmuş, adı yok,
Şirin şehrin, tadı yok;
Petek yaslı, bal yaslı.

Canlar gömdü Alaca,
Bakakaldı öylece,
Kazma değil sadece;
Kürek yaslı, bel yaslı.

Kıyamam gözyaşına,
Bekleme dost, boşuna,
Kalsın han tek başına;
Tokmak paslı, zil paslı...

30.07.2023
Muhittin Alaca