Uzaklar beklerken beni bin-bir sabırla
Ben kendime sır oldum, yollarım çatallandı
Dedim ki: seni insan yapan o mefhumu hatırla
Lambamdaki ışıklar O'na doğru sallandı...
Beynimdeki yara kemirirken ruhumu
Ben'im sallantıdaydı sarhoş bir gemi gibi
Dalgalara kaptırmak istedim bu gönlümü
Gördüm tarifi zor o derin deniz dibi.
Tanrıya bir kurşun sıkarcasına
İnkar ettim kendimi, varlığı ve her şeyi
Uçtum zaman üstünden, depremlere selam var...
Ne yapmalı beynimi? yakmalı mı ateşi?
Ruhum bedenime yük bundan sonra
Bedenim ruhuma bir zindan oldu
Öteler ummayın benden gelmemi
Gelemem, yüreğim kahra boğuldu...
30.03.2012
Turan Mete AlmammadovKayıt Tarihi : 27.11.2012 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!