Gelemem Şiiri - Erdal Dursun Çileli

GELEMEM

Yokluk bizi dört tarafa savurdu
Gurbet bana mekân oldu gelemem
Hasretlik içimi yaktı kavurdu
Gönül çiçeklerim soldu gelemem.

Kafamı önüme asıp gezerim
Bağrıma kara taş basıp gezerim
Bazen nehir gibi taşıp gezerim
Sular yatağını buldu gelemem.

Bir çınar misali içten çürüdüm
Bu kadere karşı çıktık yürüdüm
Yolların üstünden berfi kürüdüm
Yollara çeğiller doldu gelemem.

Yalçın kayalardan düze inince
Sılayla gurbetin yolu çok ince
Geçim sıkıntısı başa gelince
Bu kavgada kopan koldu gelemem.

Gördüm sıla bana el olmuş çoktan
Selamsız sabahsız geçtim sokaktan
İki damla yaşım düştü şakaktan
Gözlerim maziye daldı gelemem.

Son nefesim gurbet elde çıkarsa
Felek tokadını vurur yıkarsa
Siz gurbete gelin eğer sıkarsa
Biletimi şeytan çaldı gelemem.

Çileliyim dertler durağı benim
Çorak toprakların kırağı benim
Mutluluk yurdunun ırağı benim
Elimde hüzünler kaldı gelemem