Gelemem Şiiri - Seyit Uysal

Bir seneyi on iki aya böldüler
On iki ayım da dolu ey sevdiğim
On üçünçü ayı da yok bunun sevdiğim
Gelemem bekleme beni de sevdiğim

Ben gitmeden yar sözleşmemi yapmışlar
On iki ayıda yar sabit kılmışlar
Pazar günümü bile yar vermemişler
Beni tören ile yar yerleştirmişler

Gelemem gelemem gül yüzlü yarim
Buraya da gelen sevdiğim çok olur
Bir gelen de bir daha gidemez olur
Gitmek istese de yar gidemez olur

Çatımdan damlayan yar yağmur damlası
İliklerime kadar ıslatır beni
Üşüsen de üşüdüm diyemem gül yüzlüm
Burada benim son durağım gül yüzlüm