Gelemem Şiiri - Askeri Yılmaz

Gözlerim kan gölüne bürünür
Gözyaşlarım toprağa dökülür
Yolumu bir bataklığa döndürür
Ayaklarıma bağ olur, tutar beni
Gelemem

Kararsızlık, pişmanlık, öfke ve sevgi
Hepsi deli gönlümün eseridir
Ama buna dur denmeli artık
Gelemem

Gurur nedir tanımıyorum
Bir hatayı üç kez tekrarlamak istemiyorum
Kopamamaktan korktuğum için
Gelemem

Dost yok şu fani dünyada
Sevmek bile suç
Suça mahsum kalamayacağımdan
Gelemem

Ha bugün ha yarın
Ayrılacağız baba ocağından
Bu şehrin loş ışıklarından
Bir şeyin başlamadan bitmesi gerektiği için
Gelemem

Sılaya bağlı kalmak istemem
Çünkü beynim bana lazım
Seni (hâşâ) Allah’a şirk koşacağım endişesinden
Gelemem