Gelemem.. Şiiri - Metin Öztürk

Ben veda etmeyi senden öğrendim.
Seni götüren vapurlara el sallamayı,
garlarda, gelirsini taşıyan rötarlı trenleri beklemeyi,
Özlem yağmurlarında ıslanmayı.
Eylül yaprakları gibi
dokunulmadan kopmayı, senden öğrendim.
Sürgün mevsimlerde, olmayan adresler elimdeseni arardım.
Hüzün bulutları kaplardı yüreğimi.
Her yağmur mevsimi özlemlerim çiçek açardı
ve sen olmazdın yağmurda.
Ben veda etmeyi senden öğrendim.
ayrılığın cam kırığı gibi batarken yüreğime
şimdi çağırma beni
GELEMEM.

Bahar'dan alıntı..