Abla anlatayım ehvalim sana,
Kış bağladı yollarımı gelemem.
Allah’ı seversen darılma bana,
Kış bağladı yollarımı gelemem.
Diken’mi oldum dostlarımın gözüne?
Nazar eyle bir insanın özüne,
Sen inanma şu ellerin sözüne,
Kış bağladı yollarımı gelemem.
Halay çekip eli ele vurmayı,
Eşle dostla hal hatırlar sormayı,
Çok istedim aranızda olmayı,
Kış bağladı yollarımı gelemem.
Ayrılıp dağıldık topluluk noldu?
Gürbüz’le şengül’üm arzusun buldu,
Şu yüce dağlardan aşılmaz oldu,
Kış bağladı yollarımı gelemem.
Efkar bastı göz yaşlarım silerim,
Kusur bende sizden özür dilerim,
Ömür boyu mutluluklar dilerim,
Kış bağladı yollarımı gelemem.
EMEKTAR petekde balda acısın,
Beytullah’ı tevaf eden hacısın,
İnan abla sen başımın tacısın,
Kış bağladı yollarımı gelemem.
14.11.1985
İlyashacı Köyü
Kayıt Tarihi : 25.9.2006 14:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ablamın kızı yeğenim Şengül’ün düğününe; o günün sabahında yollarımı kar-tipinin kapatması nedeni ile köyden Ankara’ya gidememek üzerine yazılmıştır: Bu şiir türkü olarak söylenmekte... Amcam Mehmet Ali Emektar adına tüm işlemlerini yapan, İsmail Doğan.

Doğal afetler sonucu
yolların kapanması, ablayla vuslata engel olsa da,
Kalem tutan el ulaşmış seven yüreklere,
o yörede türkü olarak söylenmesi ayrı güzellik taşıyor.
Size çok teşekkürler Doğanî Hocamız
böyle güzel bir yüreği bizlere sunduğunuz için.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)