Selam olsun nazlı yare,
Bak olmuşum pare pare.
Kendisiymiş buna çare,
Bilemedim, bilemedim.
Kahverengi gözlerini
Özü doğru sözlerini
Hayatımdan izlerini,
Silemedim, silemedim.
Yetti bu ayrılık gayrı,
Hasretinle boynum eğri
Yaşasam da senden ayrı,
Gülemedim, gülemedim.
İskender'im bu ahvalde,
Seni sevdim her mahalde,
Çok arzuladığım halde,
Gelemedim, gelemedim.
Kayıt Tarihi : 10.4.2019 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2015 yılı sonlarında, yine evde yalnız olduğum anda, bağlama elimde perdelerde dolaşırken yakaladığım bir melodiydi. Sonunda bu yazdığım şiirle bütünleşti ve TÜRKÜ'ye dönüştü. Şimdi ise bu türkü sadece mazide kalan bir enstantane fotoğraf niteliğindedir. Duygularımla hiç de ilgisi yoktur.
![İskender İncebay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/10/gelemedim-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!